Εξωτερική Τράπεζα Καταστημάτων
Τι είναι μια ξένη τράπεζα υποκαταστημάτων;Μια ξένη τράπεζα υποκαταστημάτων είναι ένας τύπος ξένης τράπεζας που υποχρεούται να ακολουθεί τους κανονισμούς τόσο της χώρας καταγωγής όσο και της χώρας υποδοχής. Επειδή τα όρια δανείων των τραπεζών των ξένων υποκαταστημάτων βασίζονται στο κεφάλαιο της μητρικής τράπεζας, οι ξένες τράπεζες μπορούν να παρέχουν περισσότερα δάνεια από τις θυγατρικές τράπεζες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ξένη τράπεζα υποκαταστημάτων, αν και ενδεχομένως μικρή σε μία αγορά, είναι τεχνικά μέρος μιας μεγαλύτερης τράπεζας - ως εκ τούτου, απολαμβάνει την κεφαλαιουχική βάση της μεγαλύτερης μητρικής εταιρείας.
Εξωτερική Τράπεζα Καταστημάτων Επεξήγηση
Οι τράπεζες συχνά ανοίγουν ένα υποκατάστημα στο εξωτερικό για να παρέχουν περισσότερες υπηρεσίες στους πολυεθνικούς πελάτες τους. Ωστόσο, η λειτουργία μιας αλλοδαπής τράπεζας υποκαταστημάτων μπορεί να είναι πολύ περίπλοκη λόγω των διπλών τραπεζικών κανονισμών που πρέπει να ακολουθήσει το ξένο υποκατάστημα.
Για παράδειγμα, υποθέστε ότι η Bank of America ανοίγει μια ξένη τράπεζα υποκαταστημάτων στον Καναδά. Το υποκατάστημα θα είναι νομικά υποχρεωμένο να ακολουθεί τόσο τους καναδικούς όσο και τους αμερικανικούς τραπεζικούς κανονισμούς.
Με την παγκοσμιοποίηση και την ωρίμανση των κεφαλαιαγορών, το διοικητικό βάρος πολλών ρυθμιστικών προτύπων μπορεί να αντισταθμιστεί από άλλες λειτουργικές οικονομίες κλίμακας. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν παγκόσμια επωνυμία, μάρκετινγκ και προσφορές προϊόντων που εξυπηρετούνται καλύτερα από μια ενιαία μητρική εταιρεία με πολλά τοπικά καταστήματα.
Ένα υποκατάστημα της αλλοδαπής τράπεζας δεν πρέπει να συγχέεται με θυγατρική, η οποία τεχνικά είναι ξεχωριστή νομική οντότητα, αν και ανήκει σε μητρική εταιρεία. Φυσικά, η φορολογία και οι ρυθμιστικές επιβαρύνσεις οδηγούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του κλάδου έναντι του βοηθητικού λειτουργικού μοντέλου διλήμματος.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, οι τράπεζες είναι πιο πιθανό να λειτουργούν ως υποκαταστήματα σε χώρες που έχουν υψηλότερους εταιρικούς φόρους και όταν αντιμετωπίζουν χαμηλότερους ρυθμιστικούς περιορισμούς στην είσοδο των τραπεζών γενικότερα και σε ξένα υποκαταστήματα, ειδικότερα. Οι θυγατρικές είναι η προτιμώμενη οργανωτική μορφή από τις τράπεζες που επιδιώκουν να διεισδύσουν στην τοπική αγορά δημιουργώντας μεγάλες και κυρίως λιανικές επιχειρήσεις. Τέλος, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι οικονομικοί και πολιτικοί κίνδυνοι έχουν αντίθετες επιπτώσεις στην επιλογή οργανωτικής μορφής, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι νομικές διαφορές όσον αφορά τον βαθμό ευθύνης των μητρικών τραπεζών έναντι υποκαταστημάτων και θυγατρικών, υπό διαφορετικά σενάρια κινδύνου, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο το είδος των πράξεων που διατηρούν οι διεθνείς τράπεζες στο εξωτερικό.