Μέθοδος δαπανών
Η μέθοδος των δαπανών είναι ένα σύστημα υπολογισμού του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) που συνδυάζει την κατανάλωση, τις επενδύσεις, τις δημόσιες δαπάνες και τις καθαρές εξαγωγές. Είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος εκτίμησης του ΑΕΠ. Αναφέρει ό, τι ο ιδιωτικός τομέας, συμπεριλαμβανομένων των καταναλωτών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων, και η κυβέρνηση ξοδεύουν στα σύνορα μιας συγκεκριμένης χώρας, πρέπει να ανέρχονται στη συνολική αξία όλων των τελικών προϊόντων και υπηρεσιών που παράγονται κατά τη διάρκεια μιας ορισμένης χρονικής περιόδου. Αυτή η μέθοδος παράγει το ονομαστικό ΑΕΠ, το οποίο πρέπει στη συνέχεια να προσαρμοστεί ώστε ο πληθωρισμός να οδηγήσει στο πραγματικό ΑΕΠ.
Η μέθοδος των δαπανών μπορεί να συγκριθεί με την εισοδηματική προσέγγιση για το υπολογισμένο ΑΕΠ.
Βασικές τακτικές
- Η μέθοδος δαπανών είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος υπολογισμού του ΑΕγχΠ μιας χώρας.
- Η μέθοδος αυτή προσθέτει τις καταναλωτικές δαπάνες, τις επενδύσεις, τις δημόσιες δαπάνες και τις καθαρές εξαγωγές.
- Η συνολική ζήτηση ισοδυναμεί με την εξίσωση δαπανών για το ΑΕΠ μακροπρόθεσμα.
- Η εναλλακτική μέθοδος υπολογισμού του ΑΕΠ είναι η μέθοδος του εισοδήματος.
Πώς λειτουργεί η μέθοδος των δαπανών
Οι δαπάνες είναι μια αναφορά στις δαπάνες. Στην οικονομία, ένας άλλος όρος για τις καταναλωτικές δαπάνες είναι η ζήτηση. Οι συνολικές δαπάνες ή ζήτηση στην οικονομία είναι γνωστές ως συνολική ζήτηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τύπος ΑΕΠ είναι στην πραγματικότητα ο ίδιος με τον τύπο για τον υπολογισμό της συνολικής ζήτησης. Εξαιτίας αυτού, η συνολική ζήτηση και το ΑΕΠ πρέπει να μειωθούν ή να αυξηθούν παράλληλα.
Ωστόσο, αυτή η ομοιότητα δεν είναι πάντα τεχνικά παρούσα στον πραγματικό κόσμο - ειδικά όταν εξετάζεται το ΑΕΠ μακροπρόθεσμα. Η βραχυπρόθεσμη συνολική ζήτηση μετράει μόνο την συνολική παραγωγή για ένα ενιαίο επίπεδο ονομαστικής τιμής ή τον μέσο όρο των τρεχουσών τιμών σε όλο το φάσμα αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται στην οικονομία. Η συνολική ζήτηση ισοδυναμεί με το ΑΕΠ μακροπρόθεσμα μετά την προσαρμογή για το επίπεδο των τιμών.
Η μέθοδος των δαπανών είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη προσέγγιση για την εκτίμηση του ΑΕΠ, το οποίο αποτελεί μέτρο της παραγωγής της οικονομίας που παράγεται στα σύνορα μιας χώρας, ανεξάρτητα από το ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής. Το ΑΕγχΠ βάσει αυτής της μεθόδου υπολογίζεται συγκεντρώνοντας όλες τις δαπάνες που πραγματοποιούνται στα τελικά αγαθά και υπηρεσίες. Υπάρχουν τέσσερις κύριες συνολικές δαπάνες που υπολογίζονται στο ΑΕΠ: κατανάλωση από νοικοκυριά, επενδύσεις από επιχειρήσεις, κρατικές δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες και καθαρές εξαγωγές, οι οποίες ισούνται με τις εξαγωγές μείον τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών.
Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν είναι:
ΑΕΠ = C + I + G + (X-M) όπου: C = Καταναλωτικές δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες I = Επενδυτικές δαπάνες για αγαθά επιχειρηματικών κεφαλαίωνG = Κυβερνητικές δαπάνες για δημόσια αγαθά και υπηρεσίεςΧ = εξαγωγέςM = εισαγωγές + I + G + (X - M) \\ & \ textbf {where:} \\ & C = \ text {Καταναλωτικές δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες} \\ & I = \ text { = \ text {Οι δημόσιες δαπάνες για δημόσια αγαθά και υπηρεσίες} \\ & X = \ text {exports} \\ & M = \ text {imports} \\ \ όπου: C = καταναλωτικές δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες I = δαπάνες των επενδυτών για εμπορεύσιμα κεφαλαιουχικά αγαθάG = κρατικές δαπάνες για δημόσια αγαθά και υπηρεσίεςX = εξαγωγέςM = εισαγωγές
Βασικές συνιστώσες της μεθόδου των δαπανών
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κυρίαρχη συνιστώσα των υπολογισμών του ΑΕΠ στο πλαίσιο της μεθόδου δαπανών είναι οι καταναλωτικές δαπάνες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Η κατανάλωση κατανέμεται συνήθως σε αγορές αγαθών διαρκείας (όπως αυτοκίνητα και υπολογιστές), αγαθών που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν (όπως είδη ένδυσης και τροφίμων) και υπηρεσιών.
Η δεύτερη συνιστώσα είναι οι δημόσιες δαπάνες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν δαπάνες κρατικών, τοπικών και ομοσπονδιακών αρχών για αγαθά και υπηρεσίες άμυνας και μη αποζημίωσης, όπως τα όπλα, η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.
Οι επιχειρηματικές επενδύσεις είναι μία από τις πιο ασταθείς συνιστώσες για τον υπολογισμό του ΑΕΠ. Περιλαμβάνει τις κεφαλαιουχικές δαπάνες των επιχειρήσεων σε περιουσιακά στοιχεία με ωφέλιμη ζωή άνω του ενός έτους, όπως η ακίνητη περιουσία, ο εξοπλισμός, οι εγκαταστάσεις παραγωγής και τα εργοστάσια.
Το τελευταίο στοιχείο που περιλαμβάνεται στην προσέγγιση δαπανών είναι οι καθαρές εξαγωγές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την επίδραση του εξωτερικού εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία.
Μέθοδος δαπανών έναντι μεθόδου εισοδήματος
Η εισοδηματική προσέγγιση για τη μέτρηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος βασίζεται στη λογιστική πραγματικότητα ότι όλες οι δαπάνες μιας οικονομίας πρέπει να ισούνται με το συνολικό εισόδημα που παράγεται από την παραγωγή όλων των οικονομικών αγαθών και υπηρεσιών. Υποθέτει επίσης ότι υπάρχουν τέσσερις σημαντικοί παράγοντες παραγωγής σε μια οικονομία και ότι όλα τα έσοδα πρέπει να πάνε σε μία από αυτές τις τέσσερις πηγές. Επομένως, προσθέτοντας όλες τις πηγές εισοδήματος μαζί, μπορεί να γίνει μια γρήγορη εκτίμηση της συνολικής παραγωγικής αξίας της οικονομικής δραστηριότητας για μια περίοδο. Στη συνέχεια πρέπει να γίνουν προσαρμογές για τους φόρους, τις αποσβέσεις και τις πληρωμές ξένων παραγόντων.
Η σημαντικότερη διάκριση μεταξύ κάθε προσέγγισης είναι η αφετηρία της. Η προσέγγιση των δαπανών αρχίζει με τα χρήματα που δαπανώνται για αγαθά και υπηρεσίες. Αντιστρόφως, η εισοδηματική προσέγγιση αρχίζει με το εισόδημα που κερδίζεται (μισθούς, ενοίκια, τόκοι, κέρδη) από την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.
Περιορισμός των μετρήσεων του ΑΕΠ
Το ΑΕΠ, το οποίο μπορεί να υπολογιστεί με πολυάριθμες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της προσέγγισης των δαπανών, υποτίθεται ότι πρέπει να μετρά το βιοτικό επίπεδο μιας χώρας και την οικονομική της υγεία. Οι επικριτές, όπως ο οικονομολόγος που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ, Joseph Stiglitz, προειδοποιούν ότι το ΑΕΠ δεν θα πρέπει να θεωρείται ως ένας πλήρης δείκτης της ευημερίας μιας κοινωνίας, αφού αγνοεί σημαντικούς παράγοντες που ευνοούν τους ανθρώπους.
Για παράδειγμα, ενώ το ΑΕΠ περιλαμβάνει νομισματικές δαπάνες από ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς, δεν λαμβάνει υπόψη την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ή την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων σε μια δεδομένη χώρα.
Σύγκριση επενδυτικών λογαριασμών Όνομα παροχέα Περιγραφή Αποκάλυψη διαφημιζόμενου × Οι προσφορές που εμφανίζονται σε αυτόν τον πίνακα προέρχονται από συνεργασίες από τις οποίες η Investopedia λαμβάνει αποζημίωση.